Η συνταγματική αναθεώρηση ξεκινά από το άρθρο 110

του Γιώργου Τσεμπελή

Το Βήμα
5 Οκτωβρίου 2014

Πολλές συζητήσεις γίνονται για την αναθεώρηση του Συντάγματος και είναι πραγματικά καιρός για να προβούμε και σε ενέργειες. Σύμφωνα με το άρθρο 110 μια τέτοια απόφαση χρειάζεται κατ' αρχάς τη σύμφωνη γνώμη δύο διαφορετικών κοινοβουλίων, ενός εκ των οποίων με πλειοψηφία 3/5, και με ενδιάμεσες εκλογές. Αρα, αν δεν ξεκινήσει η διαδικασία άμεσα από την τωρινή Βουλή, θα περάσουμε αναγκαστικά άλλα τέσσερα χρόνια με τις ίδιες διατάξεις περί ευθύνης υπουργών -για να αναφερθούμε μόνο σε ένα καθολικά παραδεκτό πρόβλημα (τερατούργημα;) του τωρινού Συντάγματος, το άρθρο 86.

Δυστυχώς, σήμερα είναι πολύ μεγάλη η πιθανότητα να χαθεί η ευκαιρία και να περιμένουμε όντως άλλα τέσσερα χρόνια. Τα κόμματα, αντί να εστιάσουν στα σημεία συμφωνίας, όπως η αντικατάσταση του προαναφερθέντος άρθρου 86, η βουλευτική ασυλία (62), οι ανεξάρτητες αρχές (101A) και ο κύριος μέτοχος (14), έχουν το καθένα παραθέσει μια μέγιστη σειρά προτάσεων για αναθεώρηση. Και εδώ υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα που πρέπει οπωσδήποτε να λυθεί στην πρώτη αναθεώρηση, όποτε κι αν γίνει τελικά αυτή: Το άρθρο 110, το οποίο «κλειδώνει» το Σύνταγμα τόσο ερμητικά που γίνεται πολύ δύσκολη η αναθεώρησή του. Γι' αυτό η αλλαγή του συγκεκριμένου άρθρου είναι ουσιαστικά και η μεγαλύτερη προτεραιότητα.

Στη συνέχεια του παρόντος άρθρου θα δείξω ότι παγκοσμίως τα μακροσκελή συντάγματα (όπως το ελληνικό με τις 27.000 λέξεις του) είναι όχι απλώς φλύαρα (όπως πολλοί συνταγματολόγοι πιστεύουν), αλλά και περιοριστικά. Επιπλέον, τα μεγαλύτερα συντάγματα «κλειδώνονται» πιο αποτελεσματικά από τα μικρότερα, ακριβώς για να διατηρηθούν οι περιορισμοί. Παρά τα τεχνάσματα των συνταγματικών συντακτών, όμως, αναθεωρούνται πιο συχνά, ακριβώς γιατί έρχονται σε αντίθεση με τις ανάγκες των κοινωνιών που ρυθμίζουν.

Περισσότερα