Wednesday, October 29, 2014

Where not to invest in Europe

Economist
October 29, 2014


Doing business in Europe's periphery is hampered by slow legal systems

The World Bank released its annual "Doing Business" report on October 29th, ranking the world's 189 countries by how attractive they are to companies. That tiny Singapore led the list again this year and Eritrea was stuck in last place was not particularly surprising. Other performances were less easy to explain. Ukraine—which since February has been embroiled in a conflict with neighbouring Russia—leapt up the rankings, partly because some of the data capturing improved administrative practices was collected before hostilities flared.

Yet the report's most interesting data—on the time it takes to settle a dispute, or wind up a company—sheds light on the lacklustre business investment in Europe's periphery since the financial crisis. Countries where it is quick and easy to enforce contracts or wrap up failing firms are usually more attractive to investors than places with lethargic legal systems. In Greece and Slovenia, hit hard by the financial crisis, it takes much longer to do these things than countries such as France and Germany, whose economies have generally performed better. The situation has got much worse over the last few years. It now takes over two months longer to enforce a contract through the Slovenian court system than it did a year ago. And to do that in Greece now takes more than four years, up around 18 months from 2010. The only bright spot is that there may be a lot more business for Greek lawyers in the near future.

More

Read the Report

Sunday, October 5, 2014

Η συνταγματική αναθεώρηση ξεκινά από το άρθρο 110

του Γιώργου Τσεμπελή

Το Βήμα

5 Οκτωβρίου 2014

Πολλές συζητήσεις γίνονται για την αναθεώρηση του Συντάγματος και είναι πραγματικά καιρός για να προβούμε και σε ενέργειες. Σύμφωνα με το άρθρο 110 μια τέτοια απόφαση χρειάζεται κατ' αρχάς τη σύμφωνη γνώμη δύο διαφορετικών κοινοβουλίων, ενός εκ των οποίων με πλειοψηφία 3/5, και με ενδιάμεσες εκλογές. Αρα, αν δεν ξεκινήσει η διαδικασία άμεσα από την τωρινή Βουλή, θα περάσουμε αναγκαστικά άλλα τέσσερα χρόνια με τις ίδιες διατάξεις περί ευθύνης υπουργών -για να αναφερθούμε μόνο σε ένα καθολικά παραδεκτό πρόβλημα (τερατούργημα;) του τωρινού Συντάγματος, το άρθρο 86.

Δυστυχώς, σήμερα είναι πολύ μεγάλη η πιθανότητα να χαθεί η ευκαιρία και να περιμένουμε όντως άλλα τέσσερα χρόνια. Τα κόμματα, αντί να εστιάσουν στα σημεία συμφωνίας, όπως η αντικατάσταση του προαναφερθέντος άρθρου 86, η βουλευτική ασυλία (62), οι ανεξάρτητες αρχές (101A) και ο κύριος μέτοχος (14), έχουν το καθένα παραθέσει μια μέγιστη σειρά προτάσεων για αναθεώρηση. Και εδώ υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα που πρέπει οπωσδήποτε να λυθεί στην πρώτη αναθεώρηση, όποτε κι αν γίνει τελικά αυτή: Το άρθρο 110, το οποίο «κλειδώνει» το Σύνταγμα τόσο ερμητικά που γίνεται πολύ δύσκολη η αναθεώρησή του. Γι' αυτό η αλλαγή του συγκεκριμένου άρθρου είναι ουσιαστικά και η μεγαλύτερη προτεραιότητα.

Στη συνέχεια του παρόντος άρθρου θα δείξω ότι παγκοσμίως τα μακροσκελή συντάγματα (όπως το ελληνικό με τις 27.000 λέξεις του) είναι όχι απλώς φλύαρα (όπως πολλοί συνταγματολόγοι πιστεύουν), αλλά και περιοριστικά. Επιπλέον, τα μεγαλύτερα συντάγματα «κλειδώνονται» πιο αποτελεσματικά από τα μικρότερα, ακριβώς για να διατηρηθούν οι περιορισμοί. Παρά τα τεχνάσματα των συνταγματικών συντακτών, όμως, αναθεωρούνται πιο συχνά, ακριβώς γιατί έρχονται σε αντίθεση με τις ανάγκες των κοινωνιών που ρυθμίζουν.

Περισσότερα