του Αριστείδη Ν. Χατζή
Books' Journal
Οκτώβριος 2011
Πήγαιναν οι αμαθείς κοντά του κι έδρεπαν ακόμη μεγαλύτερη αμάθεια.
John Updike, Το Παζάρι στο Άσυλο
I. À la Recherche du Temps Perdu
Καθώς περνάνε τα χρόνια συνειδητοποιείς πόσο λίγος είναι ο χρόνος που σου έχει απομείνει να κάνεις όσα θέλεις. Αποδέχεσαι σύντομα την ιδέα ότι δεν θα μπορέσεις να τα προλάβεις όλα. Για έναν άνθρωπο που έχει σαν βασική του απασχόληση τις ιδέες, ένα βασικό ερώτημα είναι το τι θα προλάβεις να διαβάσεις και τι θα προλάβεις να γράψεις. Ας αφήσουμε προς το παρόν το δεύτερο. Κάθομαι λοιπόν στο γραφείο μου και βλέπω τα βιβλία απέναντί μου ξέροντας ότι πολλά από αυτά μάλλον δεν θα διαβαστούν ποτέ. Κάθε τόσο προσπαθώ να φτιάξω λίστες στο μυαλό μου με τα απολύτως απαραίτητα που πρέπει να γίνουν άμεσα:
Πρέπει να τελειώσω επιτέλους το Μαγικό Βουνό... Πόσος Ντοστογιέφσκι έχει απομείνει; Πότε επιτέλους θα βρω τον χρόνο να αρχίσω τον Proust (και θα μπορέσω να τον ολοκληρώσω); Θα πρέπει να βάλω τον David Foster Wallace και τον Jonathan Franzen σ’ αυτή τη λίστα; Έχω να διαβάσω την Οδύσσεια από το γυμνάσιο και ο Μαρωνίτης σε λίγο θα ολοκληρώσει και την Ιλιάδα…
Το δυσκολότερο όμως είναι να επιλέξεις ανάμεσά τους. Ποιο είναι το κόστος ευκαιρίας του κάθε βιβλίου; Τι θα θυσιάσεις όταν το διαβάσεις; Τι δεν θα διαβάσεις και τι άλλο δεν θα κάνεις (γιατί στην ζωή δεν υπάρχουν μόνο τα βιβλία); Στο γκρεμό αυτού του σκληρού κόστους ευκαιρίας έχουν πέσει πολλές εναλλακτικές αλλά εγώ τον βλέπω περισσότερο ως τον Καιάδα των βιβλίων: Ο Οδυσσέας του Joyce έχει πέσει από τα πρώτα και χωρίς μεγάλες τύψεις. Τι θα κάνω με τον Shakespeare; Θα μπορέσω να τον διαβάσω κάποτε στο σύνολό του – κι αν απογοητευτώ όπως ο Tolstoy; Χωράει στο πρόγραμμα ο Τσίρκας; Να προτιμήσω τον Πλούταρχό ή τον Balzac;
Έτσι αγαπητέ αναγνώστη κάθε γραμμή αυτού του κειμένου είναι για μένα πολύ ακριβή γιατί πρόκειται να αναφερθώ σε ένα από τα χειρότερα βιβλία που έχω διαβάσει τα τελευταία είκοσι χρόνια. Δεν φτάνει που το διάβασα, γράφω τώρα και γι’ αυτό.
Διαβάστε εδώ το υπόλοιπο του κειμένου όπως δημοσιεύθηκε στο Books' Journal (PDF)
Εδώ θα βρείτε την επίσημη ιστοσελίδα του βιβλίου The Shock Doctrine και εδώ την προσωπική ιστοσελίδα της Naomi Klein.
Εδώ θα βρείτε την εξαιρετική κριτική του βιβλίου της Klein από τον Johan Norberg και εδώ άλλο ένα σχετικό συντομότερο κειμενό του. Δες επίσης εδώ (NYT) και εδώ (TNR) για τις κριτικές του βιβλίου στα δύο σημαντικότερα κεντροαριστερά έντυπα των Η.Π.Α.
Εδώ θα βρείτε την πολύ ενδιαφέρουσα βιβλιοκριτική του Διονύση Γουσέτη για το Δόγμα του Σοκ. Μια εξίσου ενδιαφέρουσα βιβλιοκριτική για το βιβλίο του Roche από το Μιχάλη Μητσόπουλο ("Κι όμως, η Goldman Sachs δεν κυβερνά τον κόσμο") δημοσιεύθηκε στο τεύχος 17 (Απρίλιος 2011) του Athens Review of Books. Δυστυχώς δεν υπάρχει διαθέσιμη online.
Εδώ και εδώ θα βρείτε δύο σχετικά κείμενά μου για την ψευδοεπιστήμη και τις θεωρίες συνωμοσίας και εδώ ένα αφιέρωμα στον Milton Friedman που δημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία μετά τον θάνατό του. Περιέχει μέσα και ένα δικό μου κείμενο.
Εδώ θα βρείτε ένα κείμενό μου για την επίσκεψη του Milton Friedman στη Χιλή.
Περισσότερα για τη σχολή του Σικάγο μπορείτε να βρείτε στις παρακάτω ιστοσελίδες:
University of Chicago
University of Chicago Department of Economics
University of Chicago Law School
University of Chicago Booth School of Business
George J. Stigler Center for the Study of the Economy and the State
The Becker Friedman Institute for Research in Economics
Freakonomics
Wikipedia entry
Εδώ μπορείτε να δείτε ένα εξαιρετικό σύντομο video για τη σχολή του Σικάγο:
Εδώ θα ακούσετε μια πρόσφατη συνέντευξη στο Bloomberg ενός τυπικου μέλους της Σχολής του Σικάγο, του Καθ. John Cochrane.
Εδώ θα βρείτε το βιβλίο της Naomi Klein αλλά και σοβαρά βιβλία από και για τη Σχολή του Σικάγο:
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.